Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tubulo putas dicere?Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Atque adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset, quam ob rem a superiorum auctoritate discederet. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Quis istud possit, inquit, negare?Duo Reges: constructio interrete.
Velut ego nunc moveor. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. De illis, cum volemus.
Certe non potest. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Non semper, inquam; Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Illa tamen simplicia, vestra versuta. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Quis enim redargueret? Ita prorsus, inquam; Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium.
Si longus, levis; Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.
Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Tria genera bonorum; Quorum altera prosunt, nocent altera. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Si longus, levis. Neutrum vero, inquit ille. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Quid de Pythagora?
Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Itaque fecimus. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.Ut pulsi recurrant? Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Duo Reges: constructio interrete. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Zenonis est, inquam, hoc Stoici. In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Immo videri fortasse.
Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Si longus, levis. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Videsne quam sit magna dissensio? Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Quis istum dolorem timet?
Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Bonum valitudo: miser morbus. Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Non risu potius quam oratione eiciendum?Igitur ne dolorem quidem.
Nam quid possumus facere melius? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Stoici scilicet. At certe gravius. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Quis istud possit, inquit, negare?
Equidem e Cn. Sed ego in hoc resisto; Ad eos igitur converte te, quaeso. Ita prorsus, inquam; Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Itaque fecimus. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.
Confecta res esset. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Non igitur bene. Prioris generis est docilitas, memoria; Praeclare hoc quidem. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Duo Reges: constructio interrete. Disserendi artem nullam habuit. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Quid nunc honeste dicit?
Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Reguli reiciendam; Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;
Prioris generis est docilitas, memoria; Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
Omnis enim est natura diligens sui. Sed ad illum redeo. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Tenent mordicus. Sed haec nihil sane ad rem; Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.Ut pulsi recurrant? Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Duo Reges: constructio interrete. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Zenonis est, inquam, hoc Stoici. In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Immo videri fortasse.
Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Si longus, levis. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Videsne quam sit magna dissensio? Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Quis istum dolorem timet?
Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Bonum valitudo: miser morbus. Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Non risu potius quam oratione eiciendum?Igitur ne dolorem quidem.
Nam quid possumus facere melius? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui si omnes veri erunt, ut Epicuri ratio docet, tum denique poterit aliquid cognosci et percipi. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Duo Reges: constructio interrete. Sint ista Graecorum; Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.
Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Scrupulum, inquam, abeunti; Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. At enim hic etiam dolore. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Immo alio genere; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
Duo Reges: constructio interrete. Illi enim inter se dissentiunt. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Cave putes quicquam esse verius. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Dici enim nihil potest verius. Immo alio genere; Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Ut id aliis narrare gestiant? Dicimus aliquem hilare vivere; Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Duo Reges: constructio interrete. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?
Jeg har fået nyt job. Og det kildrer, kilder og kriller alle de helt rigtige steder. De sidste to år har jeg arbejdet med kommunikation hos politiet på Sydsjælland, og det har været en enorm berigelse at møde bunkevis af kompetente, effektive og – altid allervigtigst for mig – søde, omgængelige og omsorgsfulde kolleger.
Men jeg har efterhånden i en del år følt mig som en sidelinje-betragter, som et ølkasse-stående gabehoved, ja, helt ærligt som en kende fejlplaceret i kommunikationsverdenen. Det handler ikke helt om de ting, jeg gerne vil, når jeg arbejder med kommunikation, og det har sådan set intet specifikt med ansættelsen hos politiet at gøre; sådan har jeg oplevet det ganske mange steder efterhånden.
Så jeg har nu fået job som lærer på Højer Design Efterskole med start fra 1. august. Og bare rolig; som udgangspunkt skal jeg ikke have så meget med design, mode og æstetik at gøre [fnis], men jeg lærer forhåbentlig en masse, og måske viser det sig så, at jeg også har anlæg for den slags. I første omgang skal jeg undervise i dansk, engelsk, et fag, vi kalder ‘kultur’ og et fag, der hedder ‘innovation’.
Og jeg glæder mig helt vildt. Jeg kan ikke fortælle om det uden at plastre fjæset til med et væg-til-væg-smil. Men jeg er også meget, meget ærbødig og ydmyg. Efter 12 år med kommunikation følte jeg mig ret tryg i faget, og nu begynder jeg så forfra. Helt forfra. Med noget af det, jeg anser som det vigtigste i vores samfund: Dannelsen og uddannelsen af unge mennesker. Det er dælme en flot opgave, som jeg er meget, meget stolt over at få lov at være med til.
For det meste har jeg det som Mutti Merkel: “Wir schaffen das”, og jeg tænker endda helt og aldeles Pippi: “Det har jeg aldrig prøvet før, så det kan jeg helt sikkert”, men der sidder også en lille tarvelig parodi på Kjeld fra Olsen Banden allerbagerst i hovedet, og han stiller en masse spørgsmål, først og fremmest: “Er det ikke farligt?” og han undrer sig over, at jeg vil skifte det trygge hverdagsliv med kommunikationsfaget ud med et fag, hvor jeg begynder helt fra bunden.
Det vil jeg, fordi jeg trænger til at mærke det kildre. Fordi jeg vil tættere på mennesker igen. Jeg savner nærværet, som jeg syntes, der var plads til i begyndelsen med kommunikationen. I dag er der mere fokus på flere platforme, mere strategi, tempo, tempo, tempo og skarpere vinkling af virkeligheden, end der er på bløde værdier, personlige historier, trivsel og service. Alt det sidste håber jeg at finde i samværet, omsorgen og læringen med de unge mennesker på efterskolen.
Det betyder så, at jeg endnu engang skifter adresse. Det blir i fremtiden downtown Højer – ganske nær æ grenz – og i øvrigt også helt tæt på Møgeltønder, Jokke og Schackenborg. Det er nyt. Det er spændende. Og det er kun ganske lidt farligt. Farligt på den gode måde.
